Szacuje się, że w tym czasie Wenecję zamieszkiwało około 200 000 mieszkańców, z czego jedną trzecią stanowili obcokrajowcy. Nazwisko artysty Scarpazza lub Scarpaza, które było italianizacją łacińskiej formy Carpathius lub Carpatio używanej przez Vittore jako podpis na jego obrazach, budzi wiele dyskusji na temat jego pochodzenia. Jednak trudno byłoby znaleźć dokładniejszego fotoreportera z Wenecji w tamtym czasie. W swoich pracach Carpaccio łączy maniakalną precyzję detalu z bogatym światem poezji i fantazji. Opowieści o świętych i rycerzach broniących księżniczek przed smokami zostały włączone do gorączkowej rzeczywistości codziennych obowiązków lub włączone do medytacyjnej rutyny scen rodzajowych. Jego obrazy są wyjątkowym świadectwem epoki, kwintesencją zwyczajów weneckiego społeczeństwa, otwartego na różnorodność kultur i religii. Na obrazach Carpaccio spotykamy wiele egzotycznych zwierząt, postaci w dziwnych strojach i orientalne detale architektoniczne połączone z elementami, które do dziś charakteryzują krajobraz Wenecji.

Vittore Carpaccio okazał się niezwykle płodnym artystą. Pracował zarówno dla instytucji publicznych i religijnych oraz organizacji charytatywnych (ołtarze, drzwi organowe, wotywne przedstawienia Madonny z Dzieciątkiem czy Męki Pańskiej), jak i dla mecenatu prywatnego (portrety, meble, okiennice).

Ostatnia duża wystawa monograficzna Vittore Carpaccio w Wenecji miała miejsce w 1963 roku. Przeszedł on do historii gastronomii, ponieważ Giuseppe Cipriani (nawiasem mówiąc, autor słynnego drinka Bellini) wykorzystał nazwisko artysty, nazywając porcję cienko pokrojonego surowego mięsa Carpaccio.

Obecna wystawa została zorganizowana we współpracy z National Gallery w Waszyngtonie, pod nadzorem Petera Humfreya, wybitnego eksperta w dziedzinie weneckiego malarstwa renesansowego.

Warto bliżej zapoznać się ze spuścizną pozostawioną przez artystę, odwiedzając cykl św. Urszuli, zachowany w Galerii dell’Accademia w Muzeum Narodowym, oraz cenny cykl św. Jerzego, który można podziwiać ze szkoły dalmatyńskiej z początku XVI wieku.

Zapewniam, że podróż w czasie z Vittore Carpaccio to świetna zabawa dla dzieci!